KS. KAZIMIERZA BUCZKOWSKIEGO
PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ
––––––––
(u Żydów 81).
Cieszcie się Bogu, Panu naszemu,
Śpiewajcie Bogu Jakubowemu;
Zacznijcie święte psalmy Mu śpiewać,
Na wdzięcznej cytrze Jemu przygrywać;
Bęben i arfę do ręki bierzcie,
Na nowiu w trąby głośne uderzcie;
W dzień ten tak zacny święta waszego,
Pierwszy miesiąca u was siódmego.
Taki dał bowiem Pan Jakubowi
Rozkaz i wyrok Izraelowi,
Byście ten święty dzień obchodzili
Na wieczną owej pamiątkę chwili,
Gdy was Pan wywiódł z Egipskiej ziemi,
Gdzie was słowami lżono obcemi.
On to z was wtedy zdjął ciężkie brzemię,
Kiedyście w koszach dźwigali ziemię.
Oto Pan mówi: W strapieniu twojem
Jam cię wybawił ramieniem mojem,
W ucisku twoim cię wysłuchałem,
W puszczy pragnieniem cię doświadczałem.
Słuchaj ludu mój, co mówię tobie,
Bierz, Izraelu! do serca sobie:
Nie róbcie sobie boga nowego,
Ani też chwalcie boga cudzego.
Bo ja jestem Pan Bóg twój jedyny,
Jam cię z Egipskiej wywiódł krainy.
Do mnie więc zwracaj modlitwy twoje,
A ja cię szczęściem wszelkiem napoję.
Lecz lud mój głosu nie słuchał mego,
Izrael zasię nie dbał o niego;
Więc niech za swemi idą żądzami
I za swojemi namiętnościami.
Gdyby był słuchał lud głosu mego,
A Izrael strzegł prawa świętego,
Byłbym złe wszystko odeń odwrócił
I wrogów jego byłbym ukrócił.
Lecz wyście Panu zawsze kłamali;
Więc się na wieki od was oddali,
On, co was karmił z taką hojnością,
Sycił ze skały miodu słodkością (1).
Wyjaśnienie. Psalm ten ułożony został widocznie w tym celu, aby był śpiewany w uroczystość nowiu siódmego miesiąca, czyli na Nowy rok żydowski. Pobudza w nim psalmista Żydów, aby Panu Bogu za Jego dobrodziejstwa dziękowali, które im od początku wyświadczał. Lecz oraz przytacza psalmista Boga wyrzucającego Żydom ich wiarołomstwo i występki, których się oni i ich ojcowie przeciw Panu dopuszczali, i grozi im za to karą Pana Boga.
–––––––––––
Psalmy Dawida na język polski wierszem przełożone przez Ks. Kazimirza Buczkowskiego, PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ. W Krakowie 1884, ss. 159-161.
Przypisy:
(1) Miodu słodkością: zdaje się być wodą, która żydom spragnionym na puszczy jak miód słodka była.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMXI, Kraków 2011
Powrót do spisu treści dzieła ks. Kazimierza Buczkowskiego pt.
Psalmy Dawida
na język polski wierszem przełożone
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: