PSALMY DAWIDA

 

NA JĘZYK POLSKI WIERSZEM PRZEŁOŻONE

 

PRZEZ

 

KS. KAZIMIERZA BUCZKOWSKIEGO

 

PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ

 

––––––––

 

PSALM CXLVII.

 

Lauda Jerusalem Dominum.

 

Jerozolimo, chwal Pana,

Boga Twego chwal Syjonie!

Bo On stanął w twej obronie;

Jegoś ręką opasana,

On twych synów błogosławi,

Darząc ich błogim pokojem,

Nasyca ich chlebem swoim.

A gdy słowo swe objawi,

Słuchają Go wszystkie siły:

Z Jego woli śnieg zlatuje

Jak wełna, On rozsypuje

Mgłę jak popiół; lodu bryły

On gdy spuści wraz z zniszczeniem

I któż jego zimno zniesie?

A gdy głos swój znów podniesie,

Roztopi go swojem tchnieniem.

Z Jego woli wietrzyk wionie,

I pocieką wód potoki.

On ogłosił swe wyroki

I utwierdził na Syjonie;

On swe prawa oznajmuje

Przez swych świętych Jakubowi,

Sądy swe Izraelowi

Sprawiedliwe okazuje.

On nikogo tak nie wsławił,

Jako ciebie i żadnemu

Narodowi, oprócz swemu,

Sądów swoich nie objawił.

 

Wyjaśnienie. Psalm ten łączą Żydzi w jeden z poprzedzającym. Treść też jego bardzo jest podobną do treści poprzedniego psalmu. Jest też tak zrozumiały, iż nie potrzebuje wyjaśnienia.

 

–––––––––––

 

 

Psalmy Dawida na język polski wierszem przełożone przez Ks. Kazimirza Buczkowskiego, PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ. W Krakowie 1884, ss. 290-291.

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMXV, Kraków 2015

Powrót do spisu treści dzieła ks.  Kazimierza Buczkowskiego  pt.
Psalmy Dawida
na język polski wierszem przełożone

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: