PSALMY DAWIDA

 

NA JĘZYK POLSKI WIERSZEM PRZEŁOŻONE

 

PRZEZ

 

KS. KAZIMIERZA BUCZKOWSKIEGO

 

PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ

 

––––––––

 

PSALM CXXV.

 

(u Żydów 126).

 

In convertendo Deus!

 

Kiedy z niewoli Pan nas odwołał,

Wtedy się Jego lud rozradował;

Wesele w usta nasze wstąpiło,

A serce nasze radością biło.

Dlatego głosić będzie lud wszelki:

Wielmożne rzeczy zdziałał Pan wielki;

Wielmożne rzeczy Pan nam zgotował,

Weselem wielkiem nas udarował.

Dokończ, o Panie, dzieła Twojego,

I nie opuszczaj ludu świętego;

Aż jako strumień, co wartko płynie,

Znajdzie się znowu w ojców krainie.

Kto tutaj sieje, w smutku, w żałości,

Ten będzie zbierał pełen radości.

Z płaczem do ziemi ziarno rzucamy,

Z radością przecież snopy zbieramy.

 

Wyjaśnienie. Psalm ten zdaje się odnosić do epoki powrotu ludu żydowskiego z niewoli babilońskiej. Wyraża w nim autor radość i szczęście ludu powracającego do ziemi ojców swoich i błaga Boga, ażeby się Pan opiekował i tymi, którzy jeszcze w drodze byli z powrotem do ziemi świętej, aż wszyscy, jako strumień, co wartko płynie, powrócą do ziemi ojczystej.

 

–––––––––––

 

 

Psalmy Dawida na język polski wierszem przełożone przez Ks. Kazimirza Buczkowskiego, PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ. W Krakowie 1884, ss. 261-262.

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMXIV, Kraków 2014

Powrót do spisu treści dzieła ks.  Kazimierza Buczkowskiego  pt.
Psalmy Dawida
na język polski wierszem przełożone

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: