KS. KAZIMIERZA BUCZKOWSKIEGO
PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ
––––––––
(u Żydów 112).
Błogosławiony, kto się Pana boi,
I przy zakonie Jego wiernie stoi.
Potomstwo jego rozmnoży się wszędzie;
Ród sprawiedliwych błogosławion będzie.
Bogactwo przyjdzie do niego i chwała,
Pamięć cnót jego będzie wiecznie trwała.
Pan miłosierny, wielce sprawiedliwy
W przykrościach życia będzie mu życzliwy.
Miły jest, kto się lituje i wspiera
Biednych; on usta bacznie swe otwiera;
Na wieki wieków nie będzie wzruszony,
Wdzięcznością wieczną będzie otoczony;
Nie będzie się bał języka potwarzy;
Ufnością w Panu serce go obdarzy,
Bo będzie zawsze w Panu umocnione,
Aż wrogi jego będą zwyciężone;
Jałmużną hojną uczci ubogiego;
Przeto się w chwale wywyższy róg jego.
Ujrzy to grzesznik i złość go ogarnie,
Zębami będzie zgrzytać i schnąć marnie
Z gniewu i złości, widząc, iż życzenia
Jego nie dojdą nigdy do spełnienia.
Wyjaśnienie. W tym psalmie wychwala psalmista człowieka bogobojnego i litościwego, wyliczając błogosławieństwa Boże, jakie go zwłaszcza w tym życiu doczesnym czekają.
–––––––––––
Psalmy Dawida na język polski wierszem przełożone przez Ks. Kazimirza Buczkowskiego, PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ. W Krakowie 1884, ss. 223-224.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMXIII, Kraków 2013
Powrót do spisu treści dzieła ks. Kazimierza Buczkowskiego pt.
Psalmy Dawida
na język polski wierszem przełożone
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: