PSALMY DAWIDA

 

NA JĘZYK POLSKI WIERSZEM PRZEŁOŻONE

 

PRZEZ

 

KS. KAZIMIERZA BUCZKOWSKIEGO

 

PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ

 

––––––––

 

PSALM CIV.

 

(u Żydów 105).

 

Confitemini Domino et invocate.

 

Pana wszyscy wyznawajcie,

Wzywajcie imienia Jego;

Poganom opowiadajcie

Sprawy Pana najwyższego.

Chwalcie Go przy cytry brzmieniu,

Oznajmiajcie Jego dziwy,

Chlubcie się w Jego imieniu;

Ciesz się wszelki sprawiedliwy;

Pomocy Jego szukajcie,

Szukajcie oblicza Jego,

Cuda Jego wysławiajcie,

Strzeżcie zakonu Pańskiego:

Nasienie Abrahamowe,

Którzyście Jego sługami,

I ty, plemię Jakubowe,

Którzyście Jego synami.

On jest naszym Bogiem przecie,

Panem pełnym łaskawości;

Wszędzie widzim na tym świecie

Dowody Jego mądrości.

Wierny swemu przyrzeczeniu,

Pragnie go dotrzymać wiecznie,

W najpóźniejszem pokoleniu;

Będzie trwał przy tem statecznie,

Co przysiągł Abrahamowi,

Co przyrzekł potomstwu jego,

Izakowi, Jakubowi

I tobie ludu Bożego

Rzeszo, z którym Pan przymierze

Zawarł na wiek wieków swoje

Mówiąc: "Chcę dotrzymać szczerze,

Com przyrzekł przez usta moje:

Oto wam Chanaan ziemię

W posiadanie dam dziedziczne.

A gdy jeszcze wasze plemię

Szczupłe było i nieliczne,

Gdyście jeszcze przechodzili

Z jednej krainy do drugiej,

Gdyście jeszcze gośćmi byli

Na tej ziemi, przez czas długi,

Jam was od krzywd wszelkich bronił,

Ja ojcowskie o was miałem

Staranie, jam was zasłonił,

Gdy za was królów karałem,

Mówiąc do nich: pomazańców

Świętych moich nie tykajcie,

I proroków, mych wybrańców

Złośliwie nie znieważajcie".

I zesłał Pan głód na ludzi,

Zniszczył urodzajne łany;

Wtem Józefa wśród was budzi,

Co był w niewolę sprzedany,

Co był wtrącon do więzienia;

W pęta skuto nogi jego,

Aż mu udzielił natchnienia

Pan, oraz ducha wieszczego.

Wtedy posłał król po niego,

I wyzwolił go z ciemnicy,

Czyniąc go panem swojego

Domu, rządcą swej dzielnicy.

By innych książąt tej ziemi

Ćwiczył w cnocie i w skromności,

By świecąc przykłady swemi,

Starszych nauczał mądrości.

I wszedł Jakub do krainy

Chama (1), i w Egipcie został

Izrael ze swymi syny

W ziemi, którą w darze dostał.

Tam to Pan lud swój rozmnożył

Ponad nieprzyjaciół jego;

Przeto Egipt się rozsrożył,

Zmienił swe serce dla niego,

I stał się odtąd dlań wrogiem

Knując przeciw niemu zdrady,

I prześladowaniem srogiem

Dążył do jego zagłady.

Więc Mojżesza z pośród ludu

I Arona Pan przyzywa,

Dał im moc czynienia cudu,

I swą władzę na nich zlewa.

I wnet ciemności okryły,

Jako przyrzekł, Egipt cały;

Wody w krew się przemieniły,

I ryby w nich wyzdychały.

To znów żab się namnożyło,

Gadów rodzaju wszelkiego,

Tak, iż tego pełno było

W pokojach króla samego.

Znowu muchy jadowite

Przyszły i ludzi kąsały,

I owady rozmaite

Każdemu się naprzykrzały.

Miasto deszczu straszne grady

I pioruny z nieba biły;

Stłukły ich pola i sady

I drzewa ich poniszczyły.

Znów szarańcza na nich padła,

I chrząszcz padł nieprzeliczony,

Która resztki pól objadła

I zniszczyła wszystkie plony.

Na koniec śmiercią wygładził

Pan ich pierworodne dziatki,

I ostateczne sprowadził

Zniszczenie na ich dostatki.

A zaś lud swój zbogacony

Wyprowadził Pan z ich ziemi,

I nikt chorobą złożony

Nie znalazł się między nimi.

I Egipt się rozradował

Z odejścia ludu Bożego,

Bo go był strach opanował,

Gdy przyszły klęski na niego.

I szedł Pan w obłoku z nami

Ogniem w nocy rozświeconym,

Głodnych karmił przepiórkami

I chlebem z nieba spuszczonym.

W skale otworzył krynicę

I gasił nasze pragnienie,

Pomny na swe obietnice

I na swoje przyrzeczenie,

Które dał Abrahamowi.

Wywiódł lud uradowany

I okazał Pan ludowi,

Iż On jest Panem nad pany;

I oddał im w posiadanie

Ziemię i dobytek cały,

Które dzierżyli poganie,

Nadał im jako dział stały.

To wszystko zrobił dlatego,

By praw Jego przestrzegali,

I testament święty Jego

By wiernie zachowywali.

 

Wyjaśnienie. Dawid chcąc pobudzić lud do wdzięczności ku Panu Bogu i do strzeżenia przykazań Jego, opowiada w tym psalmie w krótkości dzieje ludu wybranego od pierwszych zawiązków, od czasów patriarchalnych, aż do wprowadzenia ich do ziemi obiecanej.

 

–––––––––––

 

 

Psalmy Dawida na język polski wierszem przełożone przez Ks. Kazimirza Buczkowskiego, PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ. W Krakowie 1884, ss. 205-209.

 

Przypisy:

(1) Kraina Chama tj. Egipt.

 
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMXII, Kraków 2012

Powrót do spisu treści dzieła ks.  Kazimierza Buczkowskiego  pt.
Psalmy Dawida
na język polski wierszem przełożone

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: