KS. KAZIMIERZA BUCZKOWSKIEGO
PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ
––––––––
(u Żydów 101).
Miłosierdzie i sądy Twoje, Panie,
Będę ogłaszał; o to miał staranie
Byś, kiedy przyjdziesz do mnie, duszę moją
Niepokalaną znalazł, łaską Twoją
Byś mnie obdarzył. Bowiem w niewinności
Serca mojego i w sprawiedliwości
Chodziłem zawsze pośród mego domu,
Krzywdym umyślnie nie czynił nikomu;
Przewrotnych ludzi w nienawiści miałem,
A serca mego złośnikom nie dałem;
Grzesznika zaś mnie unikającego
I jam unikał, stroniłem od niego.
Nienawidziłem oszczerców złośliwych,
A ludzi pysznych i na cudze chciwych
Nie przypuszczałem do mojego stołu.
Lecz ludzi wiernych szukałem, pospołu
Z nimim siadywał; a człowiek cnotliwy
Znajdywał u mnie przytułek życzliwy.
Człowiek zaś dumny i pysznego serca,
Mówiący kłamstwa i podły oszczerca
Nie mieli nigdy szczęścia w oczach moich.
Zbrodniarzy zasię, przeciwników Twoich,
Karałem z rana, gdy już przez noc całą
Serce me na nich gniewać się przestało.
Tom wszystko tylko w tym zamiarze czynił,
Bym w mieście Twojem zbrodnie wykorzenił.
Wyjaśnienie. W psalmie tym kreśli Dawid obraz dobrego i sprawiedliwego króla, podając prawidła, podług których sam snadź postanowił rządzić ludem izraelskim. Dlatego też psalm ten słusznie nazwano: zwierciadłem królów; my go zwać możemy zwierciadłem chrześcijanina.
–––––––––––
Psalmy Dawida na język polski wierszem przełożone przez Ks. Kazimirza Buczkowskiego, PROBOSZCZA W GÓRZE ROPCZYCKIEJ. W Krakowie 1884, ss. 195-196.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMXII, Kraków 2012
Powrót do spisu treści dzieła ks. Kazimierza Buczkowskiego pt.
Psalmy Dawida
na język polski wierszem przełożone
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: