NAUKI KATECHIZMOWE

UŁOŻONE

NA PODSTAWIE NAUK RÓŻNYCH AUTORÓW

PRZEZ

KAPŁANA ARCHIDIECEZJI GNIEŹNIEŃSKIEJ

–––––––––

O wierze w ogólności

I. Co to jest wiara?

Wiara – jak nas uczy katechizm – jest to cnota przez Boga w serca nasze wlana, która sprawia, że uznajemy za nieomylną prawdę to wszystko, co Pan Bóg objawił a przez Kościół Swój święty do wierzenia podaje. Abyśmy tę odpowiedź katechizmu zrozumieli dobrze, trzeba nam poznać: 1) co to znaczy wierzyć, 2) dlaczego wiara jest cnotą, i to cnotą od Boga w serca nasze wlaną, wreszcie 3) w co my jako katolicy wierzyć powinniśmy.

–––––––––

PRZECIWKO HERETYKOM

Wiara nie jest to samo co nadzieja (*)

Wiara nie jest to samo co ufanie, iż Pan Bóg nas przyjmie do nieba, jak to uczą innowiercy. Jest to bardzo omylna o wierze nauka i silne zbawieniu wyrządza szkody. Stąd to innowiercy w miejscu wiary mają ułudę wiary, którą sobie ulepili sami. Wiara jest wedle św. Pawła "podstawą tych rzeczy, których się spodziewamy" (Hebr. 11, 1), ale nie spodziewaniem samym. Wierzymy, że to się stanie, co Pan Bóg obiecał. Taką wiarę chwali w świętych Patriarchach np. w Abrahamie Pismo św., gdy uczy o nim (Rzym. 4, 18-21): "On przeciw nadziei w nadzieję uwierzył, że zostanie ojcem wielu narodów, według tego, co było mu powiedziane: Tak będzie potomstwo twoje. I nie zachwiał się w wierze, ani się nie oglądał na obumarłe swe ciało, gdy miał już około stu lat..., ale umocniony wiarą, dał chwałę Bogu, wiedząc na pewno, że cokolwiek przyobiecał, mocen jest uczynić". Toż uczy Pismo św. o Noem, iż, usłyszawszy głos Boży, przez wiarę zląkł się tego, czego nie widział i zbudował korab.

Co innego więc wiara, a co innego nadzieja. Sam Pan Jezus je rozdzielił, gdy mówił do niewiasty chorej, która została uzdrowioną za dotknięciem się sukni Zbawiciela (Łk. 8, 48): "Córko, wiara twoja uzdrowiła cię, idź w pokoju!". Była już uzdrowiona przez wiarę, ale wstydziła się z tym wydać, i dlatego Pan Jezus pobudził ją do śmiałości, nie do wiary.

Wiara uczy nas, że Pan Bóg miłosierny; ale nie czyni tego, co nadzieja, że człowiek ufa, iż ten albo został lub zostanie zbawiony. Wiara nie bawi się w wiadomości czy Jan, czy Paweł, czy Mikołaj dostał się lub dostanie się do nieba, bo ani o jednym, ani o drugim, ani o trzecim nie świadczy objawienie Boże, iżby mieli grzechy odpuszczone. Wiara nie może uczyć jak chcą heretycy, że człowiek jaki na pewno będzie zbawiony; taka wiara byłaby mylna. Albowiem nawet ci ludzie potępieni być mogą, co byli w łasce Bożej, gdyż mogą jeszcze upaść przed śmiercią i umrzeć w grzechu śmiertelnym.

Widzimy więc do czego doprowadza nauka innowierców, wedle której wiara jest to samo co ufanie i przekonanie, że się jest zbawionym jeszcze przed wyrokiem Bożym. Taka obłędna wiara niszczy modlitwę, dobre uczynki, sakramenty święte, a nawet sąd Boży. Jeżeli byś wierzył, że ci Pan Bóg grzechy odpuścił na pewno i na zawsze, po co byś jeszcze miał prosić w pacierzu: "i odpuść nam nasze winy"? To już wniwecz spowiedź i przyjmowanie Ciała i Krwi Pańskiej, toć by już nie było potrzeba sądu Bożego, bo jużeś sam się osądził, żeś w łasce Bożej i że masz zbawienie. Widzicie więc, że to fałsze jawne. Pan Jezus kazał wierzyć, że możemy dostąpić odpuszczenia grzechów, ale o tym, czyśmy odpuszczenia grzechów dostąpili rzeczywiście, nie kazał nam wiedzieć teraz dlatego, abyśmy się nie popsuli i nie popadli w pychę, lecz iżbyśmy zawżdy żyli w bojaźni synowskiej.

A jednak obok wiary jest jeszcze nadzieja, że nam Pan Bóg odpuści grzechy; ale to dzieje się wtenczas, gdy czujemy w sobie skruchę i gdy się spowiadamy, zarazem zaś już nie wracamy do grzechów lecz czynimy owoce pokuty i dobre uczynki.

–––––––––––

Nauki katechizmowe ułożone na podstawie nauk różnych autorów przez Kapłana Archidiecezji Gnieźnieńskiej (**), autora dzieła: Kazania o męce i śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa. Tom I. Wstęp. – O Wierze. – O Składzie Apostolskim, (Artykuł 1-4). Poznań. Nakładem i czcionkami Drukarni i Księgarni św. Wojciecha. 1908, ss. 49; 51-52.

(Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono).

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Imprimatur.

G n e s n a e, die XXVIIIª mensis Octobris 1907.

Consistorium Generale Administratorium.

(L. S.)

Dr. Goczkowski,

Vicarius in Spiritualibus Generalis.

No. 6395, 07.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Przypisy:

(*) Tytuł od redakcji Ultra montes.

(**) Autorem jest ks. Andersz. (Przyp. red. Ultra montes).

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: