––––––––
––––––
Nos viatores
Sumus viatores. 1. Nam a) terra ista locus peregrinationis est, ubi a vera patria exsulamus, manere non possumus; b) "ad manentem civitatem", coelestem patriam tendimus; c) per viam arctam, difficilem, periculosam.
2. Ideo sicut prudentes viatores a) viam quaeramus et eligamus non latiorem, commodiorem, iucundiorem, sed breviorem et securiorem; b) sarcinis non necessariis ne oneremur, h. e. bonis temporalibus, quatenus ad victum et ad sustentandos pauperes eis non indigemus, nullatenus inhiemus aut ea colligamus; c) negotiis ad iter nostrum non pertinentibus, sed illud potius impedientibus vel tardantibus ne implicemur; d) in locis amoenis et delectantibus (h. e. voluptatibus, delectationibus, recreationibus terrenis, praesertim peccaminosis, periculosis, spiritum devotionis laedentibus aut impedientibus) ne moremur; e) finem itineris ne unquam ex oculis dimittamus et saepe viam confectam cum eo comparemus, explorantes conscientiam et scrutantes, utrum coelo magis magisque appropinquemus; f) patriae desiderium saepe excitemus; g) difficultates animose superemus, strenue et concitatis gressibus progrediamur.
–––––––––––
Manuale Precum in usum Theologorum. CUM APPROBATIONE REV. ARCHIEP. FRIBURGENSIS. Editio tertia. Friburgi Brisgoviae. B. Herder. TYPOGRAPHUS EDITOR PONTIFICIUS. [1912], p. 289.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMXVII, Kraków 2017
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: