––––––––
––––––
De mansuetudine Domini
1. Considera, admirare, imitare mansuetudinem Christi, qui a) benigne suaviterque conversabatur cum cunctis, etiam vilibus, rudibus, contemptis, parvulis, peccatoribus, neminemque a se arcebat aut repudiabat, immo pauperes, contemptos etc. alliciebat, ad se vocabat; b) miti aequoque (non irato) animo hilarique ac sereno vultu tolerabat aliorum defectus, importunitatem, molestias; c) conviciis, ludibriis, iniuriis, contumeliis non exacerbabatur, non deterrebatur a laboribus pastoralibus et beneficiis impendendis, non convicia pro conviciis etc. rependebat, sed patienter talia ferebat.
2. Imitando hanc mansuetudinem a) Christo similis eris Deoque placebis; b) animum ostendes sui victorem, passiones edomitas habentem; c) pacem acquires et "in patientia possidebis animam tuam"; d) virtutes clarissimas exercebis: mortificationem, humilitatem, caritatem etc.; e) multa peccata in te aliisque cavebis; f) subditos aedificabis et lucrifacies.
–––––––––––
Manuale Precum in usum Theologorum. CUM APPROBATIONE REV. ARCHIEP. FRIBURGENSIS. Editio tertia. Friburgi Brisgoviae. B. Herder. TYPOGRAPHUS EDITOR PONTIFICIUS. [1912], p. 271.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMXVI, Kraków 2016
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: