––––––––
––––––
De humilitate Domini
1. Considera Christi humilitatem, qui a) excellentiam suam abscondit, omnipotentiam scl., dum apparet ut infans imbecillis – omniscientiam, dum interrogat doctores – sanctitatem, dum apparet sub specie peccatoris, circumciditur, baptizatur – divinitatem simulque humanitatem in Ss. Sacramento. b) Amat et quaerit latere et contemni. Vide, quid ad hunc finem fieri de se sinat: tractari se patitur ut filium Ioseph, subditum, mendicum, peccatorem, ut rem inanimem in sacramento; et quid ipse faciat: fugit, ubi rex est proclamandus, prohibet publicari miracula sua, eligit parentes pauperes, contemptam civitatem, pauperem et laboriosam vitae rationem, mortem ignominiosam.
2. Imitare hanc humilitatem, dum a) abscondis, quae gloriam vel potius vanitatem tuam possent augere, scl. gratias acceptas, scientiam, res bene gestas, successus in pastoratione; b) nunquam sine necessitate de te loqueris, modeste taces aliosque sinis loqui; c) non quaeris, immo fugis loca honorifica, functiones laudem conciliantes; d) quiete libenterque sustines humiliationes a Deo immissas vel ab hominibus irrogatas.
–––––––––––
Manuale Precum in usum Theologorum. CUM APPROBATIONE REV. ARCHIEP. FRIBURGENSIS. Editio tertia. Friburgi Brisgoviae. B. Herder. TYPOGRAPHUS EDITOR PONTIFICIUS. [1912], pp. 270-271.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMXVI, Kraków 2016
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: