THOMAE A KEMPIS

 

DE IMITATIONE CHRISTI

 

LIBRI QUATUOR

 

TEXTUM EDIDIT,

 

CONSIDERATIONES

 

AD CUIUSQUE LIBRI SINGULA CAPITA EX CETERIS EIUSDEM

THOMAE A KEMPIS OPUSCULIS COLLEGIT ET ADIECIT

 

HERMANNUS GERLACH

 

––––––––

 

LIBER IV.

 

DE SACRAMENTO

 

–––––

 

CAPUT XIV.

 

De quorundam devotorum ardenti desiderio ad Corpus Christi

 

Vox discipuli.

 

1. O quam magna multitudo dulcedinis tuae, Domine, quam abscondisti timentibus te! Quando recordor devotorum aliquorum ad sacramentum tuum, Domine, cum maxima devotione et affectu accedentium, tunc saepius in me ipso confundor et erubesco, quod ad altare tuum et sacrae communionis mensam tam tepide et frigide accedo, quod ita aridus et sine affectione cordis maneo, quod non sum totaliter accensus coram te, Deo meo, nec ita vehementer attractus et affectus, sicut multi devoti fuerunt, qui prae nimio desiderio communionis et sensibili cordis amore a fletu se non potuerunt continere: sed ore cordis et corporis pariter ad te, Deum, fontem vivum, medullitus inhiabant, suam esuriem non valentes aliter temperare nec satiare, nisi corpus tuum cum omni iucunditate et spirituali aviditate accepissent.

 

2. O vera ardens fides eorum, probabile existens argumentum sacrae praesentiae tuae! Isti enim veraciter cognoscunt Dominum suum in fractione panis, quorum cor tam valide ardet in eis de Iesu ambulante cum eis. Longe est a me saepe talis affectus et devotio, tam vehemens amor et ardor. Esto mihi propitius, Iesu bone, dulcis et benigne, et concede pauperi mendico tuo, vel interdum modicum de cordiali affectu amoris tui in sacra communione sentire, ut fides mea magis convalescat, spes in bonitate tua proficiat, et caritas semel perfecte accensa et caeleste manna experta numquam deficiat.

 

3. Potens est autem misericordia tua, etiam gratiam desideratam mihi praestare, et in spiritu ardoris, cum dies beneplaciti tui venerit, me clementissime visitare. Etenim licet tanto desiderio tam specialium devotorum tuorum non ardeo, tamen de gratia tua, illius magni inflammati desiderii desiderium habeo, orans et desiderans, omnium talium fervidorum amatorum tuorum participem me fieri, ac eorum sancto consortio annumerari.

 

 

Consideratio

 

Domine Deus meus summe amabilis, memento mei pauperis; quia homo sum fragilis, non angelus sanctus; peccator magnus, non innocens agnus; tepidus orator, non fervidus contemplator. Et ideo nec dignus servitor tuus, nec inter devotos oratores debeo computari, nec videri, nec nominari (1). Ego non sum dignus sicut ceteri boni fideles et devoti fratres mei divinis consolationibus recreari, et inter caelestes convivas computari. Sed obsecro te Pater sancte dulcis ac pie Domine fac me unum ex minimis vernaculis tuis ut sim saltem novissimus pedisequus eorum, quorum vestigia non sum dignus osculari (2).

 

«Domine, dilexi decorem domus tuae et locum habitationis gloriae tuae» (Ps 25, 8). Dedisti te ipsum nobis in sacramento tamquam dulce manna in cibum, ne essemus in hoc mundo sine Deo et angelorum cibo (3). Sitivit in te anima et multipliciter affligitur te non adepto (4). Anima mea desideravit te in nocte. Nox ei est, cum tu, vera lux, non ades. Nullam aestimo huic tam molestam fore vel videri molestiam, quam tuam abesse praesentiam (5).

 

––––––––––––

 

 

Thomae a Kempis De imitatione Christi libri quatuor. Textum edidit, Considerationes ad cuiusque libri singula capita ex ceteris eiusdem Thomae a Kempis opusculis collegit et adiecit Hermannus Gerlach. Editio tertia aucta et emendata. CUM APPROBATIONE REV. ARCHIEP. FRIBURGENSIS. Friburgi Brisgoviae. SUMPTIBUS HERDER, TYPOGRAPHI EDITORIS PONTIFICII. [1909], pp. 493-495.

 

Notae:

(1) Vallis liliorum c. 32, n. 2.

 

(2) De elevatione mentis P. 2, p. 417, l. 15.

 

(3) Doctrinale iuvenum c. 9, n. 1.

 

(4) Soliloquium animae c. 20, n. 3.

 

(5) Ib. c. 13, n. 4.

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMXVI, Kraków 2016

Reditus ad indicem
DE IMITATIONE CHRISTI

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: