De bono regimine in externis et recursu ad Deum in periculis.

THOMAE A KEMPIS

DE IMITATIONE CHRISTI

LIBRI QUATUOR

TEXTUM EDIDIT,

CONSIDERATIONES

AD CUIUSQUE LIBRI SINGULA CAPITA EX CETERIS EIUSDEM

THOMAE A KEMPIS OPUSCULIS COLLEGIT ET ADIECIT

HERMANNUS GERLACH

––––––––

LIBER III.

DE INTERNA CONSOLATIONE

–––––

CAPUT XXXVIII.

De bono regimine in externis et recursu ad Deum in periculis

1. Fili, ad istud diligenter tendere debes, ut in omni loco et actione seu occupatione externa sis intimus liber et tui ipsius potens, et sint omnia sub te, et tu non sub eis: ut sis dominus actionum tuarum et rector, non servus, nec emptitius, sed magis exemptus verusque Hebraeus, in sortem ac libertatem transiens filiorum Dei: qui stant super praesentia et speculantur aeterna, qui transitoria sinistro intuentur oculo et dextro caelestia: quos temporalia non trahunt ad inhaerendum, sed trahunt ipsi magis ea ad bene serviendum, prout ordinata sunt a Deo et instituta a summo opifice, qui nil inordinatum in sua reliquit creatura.

2. Si etiam in omni eventu stas non in apparentia externa, nec oculo carnali lustras visa vel audita, sed mox in qualibet causa intras cum Moyse in tabernaculum ad consulendum Dominum: audies nonnumquam divinum responsum, et redies instructus de multis praesentibus et futuris. Semper enim Moyses recursum habuit ad tabernaculum pro dubiis et quaestionibus solvendis, fugitque ad orationis adiutorium, pro periculis et improbitatibus hominum sublevandis. Sic et tu confugere debes in cordis tui secretarium, divinum intentius implorando suffragium. Propterea namque Iosue et filii Israel a Gabaonitis leguntur decepti: quia os Domini prius non interrogaverunt, sed nimium creduli dulcibus sermonibus, falsa pietate delusi sunt.

Consideratio

Multum valet pro pace et custodia cordis si exteriora tua discrete ordinaveris, et quaedam exercitia spiritualia apud te conservaveris; ut scias quando legere, quando orare, quando operari, quando meditari: quando tacere, quando loqui, quando solus, quando cum aliis esse debeas; ut omnia in tempore suo, cum bona deliberatione facias: et nullo tempore a sancto opere et pio exercitio vaces (1).

Hoc tuum est, digne Deo conversari et in externis negotiis mentem a supernis non avertere, sed ad illa gustanda secreta de novo semper aspirare (2). Quis est verus Hebraeus, qui mare rubrum transit? Qui de sensu carnis ad suavitatem spiritus pergit: et ea quae retro sunt obliviscens, ad anteriora se extendit. Quis est verus Abrahae filius? Qui de timore servili in libertatem filiorum Dei proficit. . . . Quis est idoneus contemplari faciem Christi, et penetrare secreta caeli? Qui mundus est corde, fervidus in oratione: ac totus internis deditus (3).

In omni tribulatione et temptatione ad orationem recurre, sicut ad portum animae tutum, divinum implorando auxilium. Quanto citius, tanto melius; quanto tardius, tanto peius. Quanto saepius, tanto utilius; quanto ferventius, tanto Deo acceptius. Pius et misericors Deus vult rogari, causas dat orandi, spem promittit exaudiendi, dicens: «Petite et dabitur vobis» (Mt 7, 7) (4).

Si non potes semper ore clamare, ora spiritu et mente, ora desiderio et pia intentione. Qui non orat, non pugnat; et qui non pugnat et resistit, cito vincitur et coronam perdit (5).

––––––––––––

Thomae a Kempis De imitatione Christi libri quatuor. Textum edidit, Considerationes ad cuiusque libri singula capita ex ceteris eiusdem Thomae a Kempis opusculis collegit et adiecit Hermannus Gerlach. Editio tertia aucta et emendata. CUM APPROBATIONE REV. ARCHIEP. FRIBURGENSIS. Friburgi Brisgoviae. SUMPTIBUS HERDER, TYPOGRAPHI EDITORIS PONTIFICII. [1909], pp. 328-331.

Notae:

(1) De disciplina claustralium c. 5, P. 2, p. 288, l. 5.

(2) De fideli dispensatore c. 3, § 7.

(3) Sermones de vita et passione Domini 31, P. 3, p. 287 sq, l. 28.

(4) Hortulus rosarum c. 12, n. 3.

(5) Ib. n. 1.

Cracovia MMXIV, Kraków 2014

Reditus ad indicem
DE IMITATIONE CHRISTI

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: