De monastica vita. – De Imitatione Christi. I. 17.

THOMAE A KEMPIS

DE IMITATIONE CHRISTI

LIBRI QUATUOR

TEXTUM EDIDIT,

C O N S I D E R A T I O N E S

AD CUIUSQUE LIBRI SINGULA CAPITA EX CETERIS EIUSDEM

THOMAE A KEMPIS OPUSCULIS COLLEGIT ET ADIECIT

HERMANNUS GERLACH

––––––––

LIBER I.

ADMONITIONES AD SPIRITUALEM VITAM UTILES

–––––

CAPUT XVII.

De monastica vita

1. Oportet quod discas te ipsum in multis frangere, si vis pacem et concordiam cum aliis tenere. Non est parvum in monasteriis vel in congregatione habitare, et inibi sine querela conversari, et usque ad mortem fidelis perseverare. Beatus, qui ibidem bene vixerit et feliciter consummaverit. Si vis debite stare et proficere, teneas te tamquam exulem peregrinum super terram. Oportet te stultum fieri propter Christum, si vis religiosam ducere vitam.

2. Habitus et tonsura modicum confert; sed mutatio morum, et integra mortificatio passionum verum faciunt religiosum. Qui aliud quaerit, quam pure Deum et animae suae salutem, non inveniet nisi tribulationem et dolorem. Non potest etiam diu stare pacificus, qui non nititur esse minimus et omnibus subiectus.

3. Ad serviendum venisti, non ad regendum; ad patiendum et laborandum scias te vocatum, non ad otiandum vel fabulandum. Hic ergo probantur homines, sicut aurum in fornace. Hic nemo potest stare, nisi ex toto corde se voluerit propter Deum humiliare.

Consideratio

Non vestis pulchra, nec gradus excellentia, perfectum facit religiosum; sed perfecta saeculi abrenuntiatio, et vitiorum cotidiana mortificatio: et praecipue puritas cordis et amor virtutum tendens directe in Deum (1). Ille vere religiosus est, qui saeculo sponte renuntiat, et corde ad saeculum non regyrat; qui perpetuo se Deo obligat: et omnes voluntates suas propter Deum frangere studet (2).

Monache, ad quid venisti? Quare mundum reliquisti, cur cappam istam induisti et pompam mundi despexisti? Nonne, ut Deo servires et cor tuum custodires? (3) Maneas ergo in medio sanctae congregationis: et manebit tecum Dominus. Ipse enim ait. Ego in medio vestrum: sicut qui ministrat. Et ad discipulos inquit. Vos estis qui permansitis mecum in temptationibus meis. Si bonus es: mane et aedifica alios. Si peccator es et infirmus: mane, ut aedificeris ab aliis (4). In cella, aut legens aut orans, aut operans inveniaris (5). Sit tibi cella paradisus, chorus caelum, lectio sacra cibus. Sit tibi silentium amicus, labor socius, oratio auxiliarius (6). Quamdiu ergo spiritus tuos rexerit artus; sit cella, requietionis tuae domus ac tumulus: donec tibi aperiatur paradisus caelestis. Est enim via brevis de cella ad caelum: si in ea caelicam duxeris vitam (7).

––––––––––––

Thomae a Kempis De imitatione Christi libri quatuor. Textum edidit, Considerationes ad cuiusque libri singula capita ex ceteris eiusdem Thomae a Kempis opusculis collegit et adiecit Hermannus Gerlach. Editio tertia aucta et emendata. CUM APPROBATIONE REV. ARCHIEP. FRIBURGENSIS. Friburgi Brisgoviae. SUMPTIBUS HERDER, TYPOGRAPHI EDITORIS PONTIFICII. [1909], pp. 55-58.

Notae:

(1) Sermones ad novicios 14, P. 6, p. 109, l. 26.

(2) Ib. p. 110, l. 7.

(3) Vita boni monachi c. 1.

(4) Sermones ad novicios 2, P. 6, p. 17, l. 7.

(5) Brevis admonitio spiritualis exercitii P. 2, p. 431, l. 1.

(6) Ib. p. 430, l. 24.

(7) Libellus spiritualis exercitii c. 4, P. 2, p. 338, l. 22.

Reditus ad indicem
DE IMITATIONE CHRISTI

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: