ROZMYŚLANIA

O POKUCIE I JEJ WARUNKACH

KS. ANTONI CHMIELOWSKI

Modlitwa przed Rozmyślaniem

Mów, Panie, bo sługa Twój słucha. Sługa Twój jestem, daj mi rozumienie, abym umiał świadectwa Twoje. Mów do mnie dla pociechy mojej i dla poprawy całego żywota mego. Mów do mnie dla czci Twojej i dla wiecznej chwały Imienia Twojego. Amen.

1. Wielkim jest nieszczęściem ślepota duchowna. 2. Dla jej uniknięcia, grzechów strzec się należy, szczególniej grzechów cielesnych. 3. Znajomość i towarzystwo z kapłanami dobrymi i świątobliwymi pomocą jest niemałą w tej mierze. Rozpatrzmy bliżej te trzy punkty.

a. Ślepota duchowna dla każdego człowieka jest nieszczęściem, ale dla kapłana większym bez porównania. Złe jej skutki są nieobliczone, ujawniają się prawie co chwila, kapłan ślepocie duchownej podległy nie widzi ani stanu w jakim się znajduje, ani grzechów jakie popełnia. Pokuty prawdziwej nie czyni, z odmianą życia zwleka, spowiedź niedokładnie odbywa, odpuszczenia win nie otrzymuje.

b. Obowiązki swoje lekceważy i, albo zupełnie je zaniedbuje, albo niedbale, machinalnie spełnia.

c. Niebezpieczeństw, jakie mu grożą, nie strzeże się, o dusze swej pieczy powierzone nie troszczy się; dlatego upada i innych albo o upadek przyprawia, albo im upadać pozwala. Taką jest ślepota duchowna.

a. Żebyś tego nieszczęścia uniknął, żebyś siebie i drugich nie zgubił, strzeż się bardzo grzechów, szczególniej grzechów cielesnych, które myśl i rozum zaciemniają, wiarę osłabiają, zagłuszają i całkiem niszczą.

b. Często i żarliwie módl się, Ducha Świętego błagaj o światło, abyś nie podpadł tej strasznej chorobie.

c. Z umiejętnością świętych się zaznajamiaj, jej tajemnice sobie przyswajaj. Obowiązki swoje staraj się dokładnie poznać.

a. Z kapłanami uczonymi, roztropnymi i świątobliwymi znajomość zabierz. Często ich rady zasięgaj, usposobienie swoje pokonuj, a ślepocie duchownej skutecznie zapobiegniesz.

b. Pilne baczenie na siebie dawaj, z sumieniem swoim dobrze się rachuj, spowiedź często i dokładnie uskuteczniaj, na wzgląd ludzki nie zważaj. Byleś się Bogu podobał, o to głównie zabiegaj, i tak wszystko urządzaj, abyś ślepoty duchownej się pozbył, jeśli ją masz, lub uniknął, jeśli jej nie podlegasz.

Chroń mię drogi Jezu od wszelkiego złego, ale chroń szczególnie, błagam usilnie, od ślepoty duchownej. Amen.

Nakłoń serce moje ku słowom ust Twoich, Panie mój i Boże, Prawdo Odwieczna! Abym snać nie umarł i bez pożytku nie został, jeślibym tylko zewnątrz napominanie odbierał, a wewnątrz nie pałał ogniem miłości Twojej. I aby mi się nie obróciło na potępienie słowo słyszane a niespełnione, poznane a niepokochane, wierzone a niezachowane. Amen.

Ksiądz Antoni Chmielowski, Rozmyślania o pokucie i jej warunkach, Petersburg 1908, ss. 171-173. (Pisownię i słownictwo nieznacznie uwspółcześniono).

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pozwolenie Władzy Duchownej:

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2006