ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA

w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA

BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA

CZĘŚĆ DRUGA

Od rozpoczęcia przez Zbawiciela życia apostolskiego

do spisku przez Żydów na Niego uknowanego

Rozdział VI

O paralityku przez dach spuszczonym a przez Zbawiciela uzdrowionym

W wyżej pomienionym mieście Kafarnaum, gdy Pan Jezus nauczał w pewnym domu, zgromadzili się tamże Faryzeuszowie i zakonni doktorowie, którzy byli przyszli ze wszystkich miasteczek Galilei i z Jeruzalem (1). Wkrótce przybyło kilku ludzi, chcących wejść do domu z paralitykiem, którego przynieśli aby go Zbawiciel uzdrowił. Gdy zaś dla wielkiego tłoku dostać się wewnątrz nie mogli, weszli na dach, i stamtąd przez otwór, jaki bywa w mieszkaniach na Wschodzie, spuścili chorego i położyli przed Jezusem. Pan Jezus tedy ich wiarę ujrzawszy, rzekł: człowiecze! odpuszczają się tobie grzechy twoje (2). Co widząc Faryzeuszowie i zakonni doktorowie, a złośliwie czyhający na Niego, pomyśleli sobie, bluźniąc przeciw Bogu samemu, że tylko Bóg mocen jest odpuszczać grzechy, a oto przywłaszcza to sobie Ten, którego oni zwykłym człowiekiem poczytywali. Na co dobrotliwy i pokorny Pan nasz, a jako badający nerki i serca Bóg (3), czytając ich myśli, rzekł: cóż myślicie w sercach waszych? I przydał: Abyście wiedzieli iż Syn człowieczy ma władzę na ziemi odpuszczać grzechy, rzekł ruszonemu powietrzem: tobie mówię wstań, a weź łóżko twoje, a idź do domu twego (4).

A tu nad czterema rzeczami trzeba się zastanowić. Najprzód nad tym, że Chrystus Pan Swoją mocą Bożą znał najskrytsze myśli ludzkie. Po wtóre, że choroby pochodzą z grzechów, i że przy rozwiązaniu z grzechów, następuje niekiedy uwolnienie od choroby, jak to zobaczymy niżej, na uzdrowionym przy sadzawce, któremu powiedział Zbawiciel żeby już więcej nie grzeszył, by mu się co gorszego nie stało (5). Po trzecie, uważaj jak wielkiej zasługi jest wiara, kiedy wiara jednego przysługuje drugiemu, jak to dopiero widziałaś na słudze Setnika, a i to samo obaczysz niżej na Chananejce, dla wiary której, córka jej uzdrowioną została (6). I to codziennie się spełnia na dzieciach chrzczonych, które jeśli umierają przed dojściem rozumu, dla wiary drugich otrzymują łaskę, przez którą na mocy zasług Chrystusowych zbawienia dostępują, a co niektórzy niegodziwi kacerze zaprzeczają. Po czwarte, rozpamiętywać tu należy jak Zbawiciel wśród tych ludzi złośliwych zasiada, dobrotliwie im odpowiada i cudu dopełnia. A w tym wszystkim stosuj się do ogólnego prawidła, jakie ci podałem, to jest żebyś na każdy szczegół patrzała, jak byś temu obecną była.

–––––––––––

Żywot Pana naszego Jezusa Chrystusa w pobożnych rozmyślaniach zawarty, przez Św. Bonawenturę Biskupa i Doktora Kościoła. (Tłumaczenie O. Prokopa Kapucyna). Kraków 1879, ss. 158-160.

Przypisy:

(1) Łk. 5, 17.

(2) Łk. 5, 20.

(3) Psal. 7, 10.

(4) Łk. 5, 22. 24.

(5) Jan. 5, 14.

(6) Mt. 15, 28.

Powrót do spisu treści
Rozmyślań Życia Chrystusa Pana

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: