ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA

w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA

BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA

––––––

CZĘŚĆ DRUGA

Od rozpoczęcia przez Zbawiciela życia apostolskiego

do spisku przez Żydów na Niego uknowanego

––––

Rozdział XLVIII

Jak inną znowu razą chcieli ukamienować Jezusa

Inną znowu razą, gdy w uroczystość poświęcenia Świątyni, Jezus chodził w kościele po krużganku Salomonowym, rozłoszczeni Żydowie jakoby wilki drapieżne otoczyli Go, i zgrzytając zębami zawołali: Dopókiż trzymasz umysły nasze w zawieszeniu? Jeśliś Ty jest Chrystus, powiedz nam jawnie. A na to im najsłodszy Jezus pokornie odpowiedział, mówiąc: Powiadam wam, a nie wierzycie: Sprawy które Ja czynię w imię Ojca mego, te o Mnie świadectwo dają. Ale wy nie wierzycie, gdyż nie jesteście z owiec moich (1).

Proszęż cię przypatruj się tu pilnie Zbawicielowi, i wszystkiemu co wtedy zaszło. Jezus odpowiedział im z największą pokorą, a oni jak psy rozżarte szczekali zajadle, otaczając Go zewsząd. Na koniec nie mogąc powstrzymać gniewu piekielnego który ich ogarniał, rzucili się do kamieni żeby Go nimi zamordować. Lecz pomimo tego, Pan Jezus jeszcze najłagodniej do nich odezwał się, mówiąc: wiele dobrych uczynków okazałem wam z Ojca Mego; dla któregoż pytam, chcecie Mnie kamienować? A oni na to pomiędzy innymi zawołali: gdyż ty będąc człowiekiem, sam czynisz się Bogiem (2).

Podziwiaj więc ich niesłychane szaleństwo. Oto sami domagają się od Niego żeby im powiedział czy jest Chrystusem, a gdy i słowy i czynami dowodzi im tego, chcą Go ukamienować! I nie mogą niczym uniewinnić się, i dowieść że nie mogli i nie powinni byli uznać Pana Jezusa Synem Boga. Wszelako, ponieważ wtedy nie przyszła była jeszcze godzina Jego (3), Zbawiciel uszedł z rąk swoich prześladowców, i udał się za Jordan, na miejsce gdzie Jan chrztu udzielał, i tam czas pewien przebywał z uczniami Swoimi. Patrz tedy jak oto najdroższy Pan nasz, wraz z zasmuconymi Apostołami odchodzi, a serdecznie współubolewaj z nimi.

–––––––––––

Żywot Pana naszego Jezusa Chrystusa w pobożnych rozmyślaniach zawarty, przez Św. Bonawenturę Biskupa i Doktora Kościoła. (Tłumaczenie O. Prokopa Kapucyna). Kraków 1879, ss. 337-338.

Przypisy:

(1) Jan. 10, 22. 26.

(2) Jan. 10, 32. 33.

(3) Jan. 13, 1.

Powrót do spisu treści
Rozmyślań Życia Chrystusa Pana

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: