ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA

 

w pobożnych rozmyślaniach zawarty

 

ŚW. BONAWENTURA

 

BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA

 

––––––

 

CZĘŚĆ DRUGA

 

Od rozpoczęcia przez Zbawiciela życia apostolskiego

do spisku przez Żydów na Niego uknowanego

 

––––

 

Rozdział XLVI

 

O uzdrowieniu ślepego z urodzenia

 

Gdy Pan Jezus szedł do Jerozolimy, spotkał człowieka ślepego od urodzenia (1), o którym niesie podanie, że miał imię Celidon. Pokorny Pan nasz nachylił się, wziął w rękę trochę ziemi, rozmiękczywszy ją śliną przyłożył do oczu ślepego, i kazał mu pójść i omyć się w sadzawce Siloe. Ślepy ten poszedł, oczy omył, i wzrok odzyskał. Widząc cud tak wielki, złośliwi Żydzi chcąc wynaleźć w nim coś podejrzanego, roztrząsali wszystko najpilniej, lecz z wielkim zawstydzeniem swoim przekonali się o jego prawdziwości. Odczytaj te szczegóły w Ewangelii, gdzie obszernie są opisane. A zapatruj się i tu na Pana Jezusa, według ogólnego prawidła jakie ci co do tego podałem, i uważaj jak wielką wdzięcznością przejętym został ów ślepy. Albowiem tak mężnie i wytrwale bronił on Pana Jezusa przed starszyzną Żydowską, która go badała z chęcią potępienia Zbawiciela, że w niczym im nie ustąpił, chociaż wtedy jeszcze nie widział nawet Pana Jezusa.

 

Wielkiej też wagi jest cnota wdzięczności, i bardzo miłą Bogu, jak nawzajem, niewdzięczność ohydną jest wadą. O czym tak mówi święty Bernard: "Naucz się za każde dobrodziejstwo składać Bogu dzięki. Pilnie rozważaj co od Niego otrzymujesz, ażebyś za każdy dar czy to wielki, czy mierny, czy najmniejszy, należnie dziękował. Pan Jezus nakarmiwszy wielką rzeszę siedmiu chlebami cudownie rozmnożonymi, kazał pozbierać pozostałe okruchy aby nie zginęły (2), co znaczyło, że o najmniejszych dobrodziejstwach Jego pamiętać powinniśmy. Bo czyż nie ginie niejako to co się dostaje niewdzięcznemu? Niewdzięczność wrogiem jest duszy, pozbawia ją wszystkich zasług, umarza w niej cnoty, ogołaca z wszelkiego dobra. Niewdzięczność jest jakby wiatr palący, wysuszający źródło pobożności, a powstrzymujący rosę miłosierdzia Boskiego i strumienie łaski" (3).

 

–––––––––––

 

 

Żywot Pana naszego Jezusa Chrystusa w pobożnych rozmyślaniach zawarty, przez Św. Bonawenturę Biskupa i Doktora Kościoła. (Tłumaczenie O. Prokopa Kapucyna). Kraków 1879, ss. 334-335.

 

Przypisy:

(1) Jan. 9, 1.

 

(2) Jan. 6, 12.

 

(3) Serm. 51 Sup. Canti.

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMXVII, Kraków 2017

Powrót do spisu treści
Rozmyślań Życia Chrystusa Pana

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: