Ks. Bartłomiej Holzhauser

Sede vacante (1)
 

«Haec dicit, qui habet septem Spiritus Dei et septem Stellas:
Scio opera tua, quia nomen habes quod vivas et mortuus es» (Ap. 3, 1).

Per septem Spiritus intelligitur septiformitas Spiritus S. quem misit in omnem terram ad revelationem gentium in veritate fidei: Per septem Stellas vero universitas Episcoporum et Doctorum designatur, ut constat ex supra dictis: Haec dicit, qui habet septem Spiritus et septem Stellas, h. e. Jesus Filius Dei, cui omnis potestas data est in coelo et in terra, qui habet in potestate sua septem Spiritus veritatis fidei et septem Stellas, h. e. Praelatos, Doctores, ut eos ob gravissima scelera, incredulitatem et duritiem cordis nostri a nobis possit auferre et transferre ad finitimas gentes, sicut ex parte implevit, dum deseruit potissimam partem Europae et extremas Indiae gentes, quae sedebant in tenebris, lumine fidei per S. Franciscum Xaverium, aliosque Doctores illustravit et sane timendum est, ne omnino recedat a nobis, nisi poenitentiam cito agamus et dignam Christo vitam vivamus. His ergo verbis, quae hic praemittit, ad timorem salutarem excitare vult Ecclesiam suam, quia initium sapientiae est timor Domini. Et quia major plaga non est, nec esse potest, quam si Deus populum coecitate percutiat; donum verae fidei aufferrat, proque veris Doctoribus seductores permittat. Et Christus plena potestate sua et libera voluntate spiritum bonum et donum fidei auferre et transferre potest in poenam propter abominationem et impoenitens cor nostrum; merito timore sancto perculsi ad pedes Jesu Christi nos omnes in sacco et cinere verae poenitentiae deberemus humiliatos prosternere et dicere cum Psalte Regio:

Pod nazwą siedmiu duchów rozumie się tu siedem darów Ducha Świętego, którego On (Bóg) zesłał na cały świat dla oświecenia narodów w prawdach Wiary. Siedem gwiazd natomiast oznacza ogół Biskupów i Nauczycieli [Wiary]. To mówi Ten, który ma siedem duchów i siedem gwiazd, tj. Jezus, Syn Boży, któremu dana jest wszelka władza na niebie i na ziemi, który ma w mocy Swojej one siedem duchów, tj. darów Ducha Świętego zasadzających się na prawdach Wiary, i one siedem gwiazd, tj. Przełożonych i Nauczycieli Kościoła; wszystko to może On od nas odjąć na ukaranie ciężkich grzechów naszych (Baczność, Polacy! (3)), naszej niewiary i zatwardziałości serca, a dać to ludom sąsiednim, jako też już poniekąd spełnił, opuszczając przeważnie zamożniejszą część Europy, a oświecając pogan w dalekich Indiach, którzy siedzieli w ciemnościach, za pomocą światła Wiary przez świętego Franciszka Ksawerego i innych Nauczycieli. Obawiać się należy, żeby nas całkiem nie opuścił, jeżeli pokuty czynić nie będziemy, i jeżeli szybko nie wrócimy do życia chrześcijańskiego.

Tymi słowy, na przedzie położonymi, chce Jezus Kościół Swój poruszyć do zbawiennej pokuty, gdyż bojaźń Pańska jest początkiem mądrości, i ponieważ nie ma większego nieszczęścia jak kiedy Bóg na naród jaki dopuści ślepotę, odbierze mu dar Wiary prawdziwej i zamiast Nauczycielom prawdy, działać pozwoli zwodzicielom.

Chrystus pełnią władzy Swojej i wolną wolą Swoją może nam istotnie odjąć Ducha Świętego i światło Wiary, jako karę za nasze występki szkaradne i zatwardziałość serca naszego – a dać to wszystko innym narodom. Świętym zdjęci strachem, powinnibyśmy zaprawdę wszyscy przywdziać wory, posypać głowy popiołem pokuty, rzucić się pokornie do stóp Jezusowych i razem z królewskim psalmistą Dawidem zawołać:

Przypisy:

(1) "SEDES, is, f. 1. siedzenie, stolec, tron; sedes apostolica = Stolica apostolska; sedes sancta = Stolica święta (C. j. c. 7), tron biskupi; sede plena: przy prawomocnym zarządzie; sede vacante: przy nieobsadzonym, wakującym [zarządzie papieskim (biskupim)]; sede impedita: przy gwałtownie przeszkodzonym zarządzie papieskim (biskupim)." – Ks. Dr Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, 1948, s. 546). (Tytuł artykułu pochodzi od redakcji Ultra montes).

(2) Venerabilis Servi Dei Bartholomaei Holzhauser [(† 1658)] (vitae communis Clericorum Saecularium juxta ss. Canones restauratoris) in Apocalypsim commentarii plane admirabiles. Cracoviae 1894, pp. 82-83.

Pozwolenie Władzy Duchownej:

IMPRIMATUR.

Bambergae, die 25 Februarii 1783.

Johannes Adamus,

Episcopus Hymeriensis,

Suffrag. et Provic. Generalis.

Nr. 660.

REIMPRIMATUR.

Cracoviae, die 3 Februarii 1893.

† A. Card. Dunajewski.

(3) Przyp. tł. z wyd. w j. polskim (1876 r.); zob. następny przypis.

(4) Najpewniejsze Proroctwo. Ks. B. Holzhausera [(1613-1658)] Objaśnienia do Objawienia św. Jana Apostoła. W Poznaniu 1876, ss. 42-43. (Przekład nieznacznie poprawiono).