O. TILMANN PESCH SI
Chrystus i rozdział umysłów
1. Chrystus wniósł na ten świat olbrzymi rozdział. Od Chrystusa i przez Chrystusa dzieje świata zamieniły się na walkę, za Nim lub przeciw Niemu. Walka ta została przepowiedziana jeszcze za czasów niemowlęctwa Jezusowego.
Przyniosła Najświętsza Panna dzieciątko swoje do Jeruzalem, by Je ofiarować Bogu. Był to obrzęd, przez który Bóg zaznaczył swoje szczególniejsze prawa własności nad ludem izraelskim.
Starzec Symeon wziąwszy dziecię Jezus na swe ręce powiada, że oczy jego widzą zapowiedziane zbawienie świata, chwałę ludu wybranego i światłość pogan. Dziecię to odkupi ludzkość całą; kto się zbawi, Jemu zawdzięczać będzie swoje zbawienie, a kto się zatraci, to dlatego, że się o Chrystusa roztrąci.
Chrystus jest postacią rozstrzygającą tak dla Izraela, jak i dla całej ludzkości; jest znakiem, któremu się sprzeciwiać będą, jest kamieniem obrazy. Przed Nim dzielą się drogi wszystkich tak poszczególnych ludzi, jak i narodów, na zbawienie lub zatratę. On jest Zbawicielem.
Ofiarowanie – to pierwsze, uroczyste i publiczne spotkanie się Mesjasza ze swoim narodem izraelskim. Spotkanie to odbywa się w świątyni w obecności przedstawicieli stanu kapłańskiego i pobożnego ludu. Odbywa się przez pośrednictwo Maryi, która chcąc wypełnić wiernie przepis prawa, zjawia się w świątyni z dziecięciem.
Nigdy w tej świątyni nie składano wspanialszej ofiary. Zajaśniała ona teraz blaskiem proroctw, a stare kapłaństwo, trzymające na rękach Zbawiciela, osiągnęło szczyt swojego posłannictwa.
Symeon i Anna, Zachariasz i Elżbieta są przedstawicielami starozakonnej świętości w modlitwie, w pokucie, w zachowaniu prawa i tęsknocie za Mesjaszem.
Oczekiwanie ich nie jest oczekiwaniem żydowskim; nie czekają oni na mesjasza złota i pożądliwości cielesnej, ale czekają na Mesjasza cierpień, który nawet ludowi izraelskiemu będzie znakiem przeciwieństwa.
Dokonują wyboru, odłączają się od narodu nieświętego i swym usposobieniem serca zajmują miejsce pod krzyżem, obok Matki Bolesnej.
2. Jeżeli Chrystus jest znakiem przeciwieństwa, przyczyną zbawienia i powodem odrzucenia, to jest tym już w objęciach swej Matki. Jezus i Maryja pozostają w najściślejszej łączności.
Toteż myśli o Maryi, Matce Bożej, będą również dla ludzi ku zbawieniu, lub potępieniu. I względem Maryi nie ma obojętnych; albo Ją wysławiają jako błogosławioną, jak to w Ewangelii, w Magnificat było zapowiedziane, albo Ją znieważają.
W widzeniu prorockim widzi Symeon na Kalwarii Jezusa i Matkę Jego; przeciągają tamtędy wszyscy ludzie i wszystkie narody: jedni z korną modlitwą, drudzy z nienawiścią, jedni z miłością w sercu, drudzy z urąganiem i szyderstwem na ustach, jedni ku swemu zbawieniu, drudzy ku zatraceniu.
–––––––––––
O. Tilmann Pesch SI, Chrześcijańska filozofia życia. Przekład z niemieckiego. T. II. Wydanie drugie. Kraków 1931, ss. 78-80.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Powrót do spisu treści książki ks. T. Pescha SI pt.
Chrześcijańska filozofia życia
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: