CHRZEŚCIJAŃSKA FILOZOFIA ŻYCIA

 

O. TILMANN PESCH SI

 

 

Papiestwo

 

1. Papiestwo okazało się w ciągu historii w najświetniejszy sposób tym, do czego je Chrystus przeznaczył: "A na tej opoce zbuduję Kościół mój" (1).

 

Mnóstwo papieży było osobiście ludźmi wybitnymi tak w cnocie, jak i w nauce. Znaczenie jednak papiestwa nie leży w uczoności poszczególnych papieży, ani w ich osobistej cnocie i świętości.

 

Sam Luter wyznaje: "Że Bóg zachował słowo swoje na świecie i że królestwo Chrystusa przetrwało w papiestwie, to jest jedno z największych cudownych dzieł Boga". Jeżeli w długim następstwie papieży spotykają się osobistości zbyt światowe, to dowód, że fundament i ostoję dla Kościoła katolickiego nie stanowi nic ludzkiego.

 

Papiestwo jest bardzo wielkim dobrodziejstwem; jego zasadnicze znaczenie nie odnosi się do dóbr doczesnych, ale wiecznych. Dokonało jednak wielkich dzieł i tu na ziemi; jemu zawdzięczają swe istnienie narody cywilizowane.

 

O znaczeniu papiestwa dla Niemiec tak pisze protestant Jan Müller: "Nasi barbarzyńscy przodkowie musieli być wychowani, musieli przejść tysiące błędów, zanim się im mogła ukazać prawda w swej prostocie, a nie oślepić ich. Jak się to stało? Dał im Bóg opiekuna, był nim papież. Co by się z nami stało bez papieża? To, co się stało z Turkami, którzy ponieważ nie przyjęli ani bizantyńskiej religii, ani nie poddali swych sułtanów następcom św. Chryzostoma, zostali w swoim barbarzyństwie".

 

2. Tak potężnego wpływu na ludy barbarzyńskie nie potrafiłby wywrzeć żaden system naukowy, żadna książka, tylko żywa, w widzialnym majestacie występująca hierarchia Kościoła, która swój kamień węgielny, swoje życiodajne serce ma w rzymskim papieżu.

 

Widzialne i organiczne zjednoczenie i zespolenie wszystkich kościołów cząstkowych pod prymatem okazało i rozwinęło taką potęgę, która w niczym na świecie porównać się nie da.

 

Tylko centralne stanowisko papieży przeszkodziło temu, że ludy nie popadły z powrotem w to egoistyczne zasklepienie się w sobie, w jakim żyły przed chrześcijaństwem.

 

Nauka i kultura znajdowały zawsze w papieżach bardzo gorliwych szerzycieli. Stale widzimy, że papieże występują w obronie uciśnionego prawa.

 

–––––––––––

 

 

O. Tilmann Pesch SI, Chrześcijańska filozofia życia. Przekład z niemieckiego. T. II. Wydanie drugie. Kraków 1931, ss. 378-383.

 

Przypisy:

(1) Mt. 16, 18.

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Powrót do spisu treści książki ks. T. Pescha SI  pt.
Chrześcijańska filozofia życia

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: