CHRZEŚCIJAŃSKA FILOZOFIA ŻYCIA

 

O. TILMANN PESCH SI

 

 

Zmartwychwstanie Chrystusa

 

1. Podczas bolesnej męki Chrystusa Bóstwo jakby się ukryło; nie opuściło jednak ciała; ono to nadawało cierpieniom wartość nieskończoną. W zmartwychwstaniu za to występuje z wielką mocą, żeby serca nasze napełnić radością świętą.

 

Chrystus powstał z martwych rzeczywiście. Wszystko nas o tym upewnia: przepowiednie Chrystusa (1), Pismo św. (2), Aniołowie, pobożne niewiasty, Apostołowie i inni naoczni świadkowie. Zmartwychwstanie Chrystusa według nauki Apostołów jest podstawą całego chrystianizmu (3).

 

"Bóg wzbudził Chrystusa z martwych i dał Mu chwałę, aby wiara i nadzieja wasza w Bogu była" (4).

 

Na Bogu powinno się opierać całe nasze życie; Bogu tylko możemy powierzyć siebie, naszą przyszłość, naszą śmierć i naszą wieczność.

 

2. Zmartwychwstanie Chrystusa jest zakończeniem i Boskim przypieczętowaniem dzieła odkupienia; ono to sprawia, że wiara nasza opiera się na Bogu.

 

Wskrzeszanie zmarłych jest wyłącznie dziełem Boskiej wszechmocy. Dlatego Chrystus wskazywał Żydom na swoje zmartwychwstanie jako na główny cud i najbardziej bijący w oczy dowód swojego Bóstwa. W dzień wielkanocny uczynił cud, który jest fundamentem i potwierdzeniem wszystkich innych cudów. Zmartwychwstanie jest dlatego ostatecznym i najwyższym dowodem na Bóstwo Chrystusa.

 

Ze zmartwychwstaniem Chrystusa rozpoczęło się już w zasadzie nasze uwielbienie; ono to sprawia, że nasza nadzieja opiera się na Bogu.

 

Szukamy spokoju i szczęścia, tęsknimy za czymś trwałym, za czymś wielkim, za czymś niezwykle pięknym, za czymś, co by zupełnie zadowoliło nasze serce i naszą istotę, a tym jest tylko Bóg.

 

My chrześcijanie tęsknimy do spełnienia się tych wspaniałych obietnic, które nam podarował Chrystus, jako członkom swoim. Otóż gdyby nasza nadzieja nie opierała się na Bogu, musielibyśmy na widok naszej ułomności i nędzy zwątpić o wszystkim.

 

A zmartwychwstanie Chrystusa jest dowodem na to, że nasza nadzieja opiera się na Bogu.

 

Zmartwychwstanie Chrystusa nie czyni nas jeszcze uczestnikami oczekiwanej szczęśliwości, lecz ono rozpoczyna chwałę i uwielbienie Chrystusa, a uwielbienie i chwała Chrystusa są naszym wyniesieniem i naszą chwałą.

 

3. Uwielbiona dusza Chrystusa ożywia na nowo Jego ciało, lecz ożywia nie życiem naturalnym, ale nadprzyrodzonym. Pod działaniem wszechmocy Bożej otrzymuje ciało własności duchowe; są to nieśmiertelność, niezależność od zewnętrznych warunków, np. od pożywienia, snu, nadziemska piękność i świetność, subtelność i chyżość, przenikliwość i potęga; wobec tych przymiotów zanikają wszystkie zapory i granice materii, czasu i przestrzeni. Ciało uwielbione wyższe jest ponad to wszystko. – Zmartwychwstanie jest początkiem uwielbienia i nieustającej chwały Jezusa Chrystusa. I dlatego uroczystość wielkanocna jest uroczystością ponad wszystkie uroczystości i dlatego to Kościół rozbrzmiewa wtedy radosnym śpiewem Alleluja.

 

My naśladujący Chrystusa mamy udział w Jego chwale; na Chrystusie widzimy, co czeka tych, których Boska ręka doświadcza tutaj w ogniu cierpień. Uwielbione życie jest właściwie celem Boga-Człowieka; jest ono wzorem, zadatkiem i przyczyną chwalebnego życia, które nas czeka.

 

Nie tylko wiara i nadzieja, ale także i miłość nasza musi się wzmocnić w zmartwychwstaniu Chrystusa; tu się jasno okazuje, kim był Ten, który dla nas tak wiele uczynił i wycierpiał.

 

–––––––––––

 

 

O. Tilmann Pesch SI, Chrześcijańska filozofia życia. Przekład z niemieckiego. T. II. Wydanie drugie. Kraków 1931, ss. 329-331.

 

Przypisy:

(1) Mt. 17, 22; 20, 19; Mk 9, 30; 10, 34; Łk. 18, 33.

 

(2) Mk 16, 9.

 

(3) 1 Kor. 15, 14.

 

(4) 1 Piotr 1, 21.

 

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Powrót do spisu treści książki ks. T. Pescha SI  pt.
Chrześcijańska filozofia życia

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: