CHRZEŚCIJAŃSKA FILOZOFIA ŻYCIA

 

O. TILMANN PESCH SI

 

 

Wspaniałomyślność i ofiarność

 

1. Bądź wspaniałomyślny względem Boga, nie odmawiaj Bogu, Panu twemu, żadnej ofiary, której domaga się od ciebie. Kształć swe serce według Serca Jezusowego, a przekonasz się, że Bóg nie pozwoli się przewyższyć we wspaniałomyślności.

 

Stopień doskonałości, do jakiego człowiek ciasnego serca w ciągu lat wielu nie dojdzie, wspaniałomyślny osiąga w krótkim czasie.

 

Kto jest wspaniałomyślny, nie odmówi nic Bogu, ani sobie nic nie zastrzeże; odda siebie Bogu jako kartę niezapisaną, aby Bóg na niej wypisał, co zechce. Nie będzie się bał trudności i ofiar, których Bóg może od niego wymagać.

 

W takim to usposobieniu serca wołał św. Franciszek Ksawery, kiedy obfitował w pociechy: Dosyć już, Panie! – a gdy prześladowania i cierpienia go spotykały, modlił się: Więcej, Panie!

 

Należy i w małych rzeczach być wiernym, lecz zachować przy tym szerszy na rzeczy pogląd, tj. wystrzegać się kawęczenia nad drobiazgami.

 

Kto się zbytecznie trudzi nad wyszperaniem tego, co najlepsze, traci sposobność do czynienia tego, co dobre, a to więcej by czci Bogu przyniosło, aniżeli bojaźliwe wahanie się w wyborze między dobrym a lepszym.

 

2. Cierp, jak przystało na męża! Ci, co się żalą i pragną, aby się litowano nad nimi, podobni są do dzieci, które skaleczywszy się w paluszek, płaczą i narzekają, dopóki niańka na paluszek nie podmucha i nad nimi się nie pożali.

 

Powinno ci się to zbyt niskim wydawać, żeby przy każdej sposobności przypominać doznaną krzywdę. Czymże jest twoje cierpienie, wobec cierpień Chrystusa!

 

Najmniej jest takich, którzy uznają, co by im Bóg uczynił, gdyby Mu się całkowicie oddali.

 

Serce szlachetne nie czeka na surowe słowo; znaczące spojrzenie mu wystarcza.

 

Wszystko przeminie, co nie wyszło z Boga. Zapamiętaj to krótkie lecz pełne treści słowo: opuść wszystko, a wszystko znajdziesz; nie chodź za pożądliwością, a spokój osiągniesz.

 

3. Naucz się obywać bez wielu rzeczy i ciesz się, gdy brak odczuwasz. Wszak i o Apostołach czytamy, że niedostatek cierpieli (1).

 

Bądź ofiarny i nie przywiązuj się zbytecznie do wygód doczesnych.

 

Bóg daje nam radości ziemskie nie tylko dlatego, abyśmy ich z wdzięcznością używali, lecz także dlatego, abyśmy coś mieli, z czego byśmy Mu mogli złożyć ofiarę.

 

Zamiłowanie wygód oddala od Boga. Znajdować szczególną przyjemność w jedzeniu i piciu – to rzecz zwierzęcia.

 

Kiedy Chrystus wysłał Apostołów na świat, zalecał im wyrzeczenie się i ofiarność: "Sprzedajcie, co macie, a dajcie jałmużnę" (2). Musieli się wyrzec wszelkich wygód w podróży (3), poprzestawać na małym, być bezinteresownymi i zawsze mieć przed oczyma wielki cel swego posłannictwa.

 

Czego uczy chrześcijaństwo, to zgodne jest z rozumem ludzkim. Kto nie umie ścierpieć braku, zasługuje na pogardę. Doczesnych pożądań nie należy zupełnie zadawalać. Jest to nawet lepiej, gdy się pragnienie tylko wystarczająco uciszy, a nie zupełnie zagasi. Nasycić się tym, co miłe, jest rzeczą niebezpieczną. Lepiej jest być niezadowolonym wskutek niecierpliwej żądzy, niż wskutek przesytu z użycia.

 

Wspaniały wzór chrześcijańskiej wspaniałomyślności i ofiarności widzimy w wielkim Apostole narodów: "Któż tedy nas odłączy od miłości Chrystusowej? utrapienia? czy ucisk, czy głód? czy nagość? czy niebezpieczeństwo? czy prześladowanie? czy miecz?... W tym wszystkim przezwyciężamy dla Tego, który nas umiłował" (4).

 

–––––––––––

 

 

O. Tilmann Pesch SI, Chrześcijańska filozofia życia. Przekład z niemieckiego. T. II. Wydanie drugie. Kraków 1931, ss. 234-236.

 

Przypisy:

(1) Mt. 12, 1.

 

(2) Łk. 12, 33.

 

(3) Mt. 10, 9; Mk 6, 8; Łk. 10, 4.

 

(4) Rzym. 8, 35. 37.

 
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMXI, Kraków 2011

Powrót do spisu treści książki ks. T. Pescha SI  pt.
Chrześcijańska filozofia życia

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: