CHRZEŚCIJAŃSKA FILOZOFIA ŻYCIA

O. Tilman Pesch SI

Obowiązki sumienia względem Boga

1. Pierwsze przykazanie odnosi się do wewnętrznej czci, jakąśmy winni Bogu, drugie – do ujmy winnego Bogu uszanowania; trzecie – do zewnętrznej służby Bogu.

Powinniśmy uznawać nieskończoną wielkość Boga i naszą od Niego zależność, tj. powinniśmy Boga uwielbiać (1) i tylko Boga. Bóg jest wszystkim, a my niczym. Prócz tego powinniśmy poddać nasz rozum Bogu przez wiarę, a wolę swoją Mu oddać przez nadzieję i miłość.

Odpowiednio do natury ludzkiej wewnętrzne usposobienie człowieka domaga się zewnętrznego wyrazu. Akty zewnętrzne dopiero z połączenia z wewnętrznymi nabierają wartości i są pożyteczne. Strona zewnętrzna bez wewnętrznej jest bezwartościowa i obłudna.

Prawdziwa pobożność nie jest przesadną, nie opuszcza żadnych obowiązków powołania, nie jest przykrą dla bliźnich. Jak płyn przybiera kształt naczynia, do którego jest wlany, podobnie i prawdziwa pobożność przystosowuje się do każdego stanu. Wierne wypełnianie obowiązków stanu jest także uwielbieniem Boga.

Wszelkie całkowite oddanie się człowieka jakiemuś stworzeniu jest bałwochwalstwem. Bogiem chciwców jest pieniądz, bogiem nieczystych ciało, bogiem opojów – flasza.

2. Jest cześć należna Bogu, której żadną miarą nie powinniśmy naruszać. Szczególnie trzeba się strzec, by nie wzywać świętych Imion w gniewie przy złorzeczeniach, by nie mówić słów obelżywych wprost lub ubocznie przeciw Bogu, by nie uwłaczać temu, co się szczególniej do czci Bożej odnosi. Ciężką winę popełnia, kto łamie przysięgę lub ważny ślub. "Nie da się Bóg z siebie naśmiewać" (2).

3. Całe nasze życie winno być służbą Bożą. Aby nią było, musi człowiek spełniać tę szczególną służbę Bożą, która zależy na wyłącznym przestawaniu z Bogiem. Bez święcenia niedzieli nie ma służby Bożej. Zgodne to jest z naturą ludzką, że dzień siódmy ma być dniem spoczynku; do tego dnia dołączają się jeszcze w sposób nadzwyczajny niektóre inne dnie spoczynku. Człowiek jest stworzony do pracy, lecz w pracy ziemskiej nie powinien się całkowicie zagrzebywać.
 

O. Tilmann Pesch SI, Chrześcijańska filozofia życia. Przekład z niemieckiego. T. I. Wydanie drugie. Kraków 1930, ss. 279-280.

Przypisy:
(1) Uwielbienie rozumie się tu w znaczeniu adoracji; jest to cześć, którąśmy winni Bogu jako Najwyższemu Panu naszemu. (P. W.).

(2) Gal. 6, 7.

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2005