DLACZEGO WIERZĘ

Która religia jest Chrystusowa?

W lipcu 1926 r. w poczekalni pewnego lekarza toczyła się ożywiona rozmowa, jak to źle się dzieje, ile nieuczciwości, jakby to wszystko się zmieniło, gdyby wszyscy byli gorliwymi katolikami, co nas czeka po śmierci i o niebie.

– Ale kto się tam dostanie? – westchnęła jedna z pań.

– Kto zechce – odrzekłem. – Tylko ci pójdą na potępienie, którzy koniecznie tam iść chcą, bo więcej trzeba znieść dla piekła, niż dla nieba; słowem, wedle dobrowolnego wyboru każdy ma już na tym świecie przedsmak nieba albo piekła. – Przepraszam, jeżeli można spytać, czy pani jest katoliczką?

– Ma się rozumieć, katoliczką jestem.

– To tym łatwiej nam się zrozumie.

– A gdyby kto nie był katolikiem? – wtrąciła druga pani. – Ja na przykład jestem prawosławną.

– Wtedy musimy sięgnąć głębiej. Wszyscy ludzie są sobie braćmi, a prawosławni nawet tegoż samego Chrystusa Pana czczą. Nie można by jednak powiedzieć, że religia prawosławna jest także religią, którą Chrystus Pan założył.

– A to dlaczego?

– Bo prawda jest tylko jedna. "Tak" i "nie", nie może być razem prawdą. Otóż my twierdzimy, że Ojciec Święty jest widzialną głową Kościoła Chrystusowego, prawosławni zaś temu przeczą. Nie mogą być obydwa te zdania prawdziwymi.

– Słusznie.

– Otóż Chrystus Pan wiedział, że nastąpią różne odszczepieństwa i dał jasną normę, po której możemy poznać Jego Kościół. Zwracając się bowiem do św. Piotra rzekł: "Ty jesteś opoka, a na tej opoce zbuduję Kościół mój". Jego więc Kościołem jest ten, który na tej opoce się wspiera, a następcami św. Piotra to nie carowie rosyjscy, ale Papieże.

Dlaczego wierzę. Nowe wydanie ku światłu, Niepokalanów 1937. Nakład Centrali Milicji Niepokalanej. (Za pozwoleniem Władzy Duchownej), ss. 86-87.