DLACZEGO WIERZĘ
 

Od wydawcy

Prawda jest słońcem. Ale chmury niewiedzy, nieuctwa, ignorancji często zasłaniają ludziom to słońce. Do walki z nią występuje także przewrotność i zła wola. Stąd nie masz żadnej prawdy, której by ktoś nie zaprzeczał. I dlatego Prawda musi walczyć, aby wśród mroków różnych przesądów, uprzedzeń i pychy wyrąbać sobie uznanie – niby drogę, którą wśród gęstwin przeciwności przedzierają się jej promienie.

Tak się ma rzecz z prawdami naukowymi. Zupełnie podobnie i z prawdami Wiary, z tą może różnicą, iż podczas, gdy z pewnikami naukowymi walczą przeważnie ludzie, znający się na tym, to do walki z prawdami Wiary czuje się powołany i uprawniony prawie każdy, a zwłaszcza ci, którzy się w nich najmniej orientują. Dlatego prawda religijna musi też walczyć, odparowywać zarzuty i rozświetlać swoje wnętrze, aby je uprzystępnić niespecjalistom, dać się poznać każdemu, kto ma trochę dobrej woli.

Ponieważ zaś namnożyło się bezliku różnych niedowiarków, nastawionych względem Wiary katolickiej nieprzychylnie, przeważnie dlatego, że jej nie znają, albo mają o niej fałszywe pojęcie, trzeba jąć się pracy oświatowej, która by uświadamiała ludzi o najważniejszych rzeczach, zwłaszcza, że pośród błądzących jest wielu, którzy pragną poznać Prawdę. Dla nich to w pierwszym rzędzie i dla tych, którzy pragną pogłębić nieco swoje wiadomości religijne i uzbroić się w tarczę wiedzy przeciw rozmaitym zarzutom, postanowiliśmy wydać niniejszą książkę. Uczyć ludzi i do Boga zbliżać oddalonych od Niego – oto jej cel. Nie są to rzeczy nowe, ale zbiór pogadanek, które były drukowane w różnych rocznikach "Rycerza Niepokalanej". Pisali je różni autorzy, stąd dość różny ich poziom i styl.

W Twoje najświętsze ręce, o Niepokalana Dziewico, oddajemy ten zbiór pogadanek, błagając, byś wyprosiła tym wszystkim, co go czytać będą, łaskę Ducha Świętego do poznania Prawdy i skłoniła wolę do jej przyjęcia.
 

Dlaczego wierzę. Nowe wydanie ku światłu, Niepokalanów 1937. Nakład Centrali Milicji Niepokalanej. (Za pozwoleniem Władzy Duchownej), ss. 5-6.