ŚWIĘTYCH OBCOWANIE

KOMUNIA Z NIEBEM

OBCOWANIE MIESZKAŃCÓW NIEBA Z NAMI

Święty Piotr nieustannie rządzi w Kościele rzymskim

O. Marian Morawski SI

W tradycji kościelnej znajdują się też wzmianki o tym udziale świętych w rządach Kościoła i świata. Kiedy się czyta uważnie Ojców, nauczających o nieustającym rządzeniu świętego Piotra w Kościele rzymskim, widzi się, że oni nie tylko o moralnej albo jurydycznej jego obecności w tym Kościele mówią, czyli o tym, że władza jemu powierzona trwa prawomocnie w jego następcach; ale twierdzą, że Piotr we własnej osobie nie przestaje się opiekować powierzoną sobie trzodą: że wpływa z nieba na rządy rzymskiego Kościoła; słowem, że zachowuje ze swą stolicą związek wirtualny. Tak Leon św. – przytoczywszy znane słowa Chrystusa: Ty jesteś opoką – mówi: «Trwa tedy rozporządzenie Prawdy (Chrystusa), i błogosławiony Piotr, trwając w danej sobie stałości opoki, ujętego steru Kościoła nie opuścił... Owszem teraz pełniej i potężniej co mu powierzono wykonywa i wszystko co należy do Pasterskich obowiązków i starań, łącznie z Tym, który go uwielbił, wypełnia. Stąd, jeśli ja cośkolwiek czynię dobrze, lub sprawiedliwie rozsądzam, jeśli coś od miłosierdzia Bożego codziennymi modłami wyjednywam, jest to sprawa i zasługa tego, którego moc w jego stolicy żyje i władza góruje» (1). – Podobnie św. Piotr Chryzolog, pisząc do Eutychesa (herezjarcha, twórca herezji monofizytyzmu uznającej tylko jedną naturę w Chrystusie – przyp. red. Ultra montes), który go się radził w sprawie wiary: «Nade wszystko, mówi mu, radzimy ci, Wielebny Bracie, żebyś się zdał z największym zaufaniem na pisma błogosławionego papieża rzymskiego; albowiem błogosławiony Piotr Apostoł, który żyje i prezyduje w stolicy swojej, daje szukającym prawdę wiary» (2).

Formuła prastarym zwyczajem uświęcona należąca po dziś dzień do tak zwanego stylus Curiae, jako końcówka dekretów papieskich, zagraża gniewem błogosławionych Apostołów Piotra i Pawła tym, którzy by się ważyli owym dekretom się sprzeciwić (3).

W Prefacji, którą śpiewamy we Mszy na święta Apostołów, błaga Kościół wiecznego pasterza: «by nie przestawał trzody swojej przez błogosławionych Apostołów pielęgnować; ażeby ci sami nią rządzili, których jej dał za pasterzy i zwierzchników w zastępstwie swoim» (4).
 

Fragment książki: ŚWIĘTYCH OBCOWANIE PRZEZ KS. MARYANA MORAWSKIEGO T. J. (b. Prof. Uniw. Jag.). CZĘŚĆ PIERWSZA: KOMUNIA MIĘDZY DUSZAMI. KRAKÓW 1903, ss. 259-261. (Dział III: Komunia z niebem. Poddział 2: Pożycie mieszkańców nieba między sobą. Obcowanie ich z nami).

(Pisownię nieznacznie uwspółcześniono).

Pozwolenie Władzy Duchownej:

Cum opus, cui titulus est Świętych Obcowanie, Część pierwsza, a Patre Mariano Morawski Societatis sacerdote compositum, aliqui eiusdem Societatis revisores, quibus id commissum fuit, recognoverint et in lucem edi posse probaverint; facultatem concedimus ut typis mandetur, si ita iis, ad quos pertinet videbitur. In quorum fidem has litteras manu nostra subscriptas et sigillo Societatis nostrae munitas dedimus.

Cracoviae, 19 Novembris 1902.

(L. S.) Vl. Ledóchowski S. J.

Nr. 5828.

Cracoviae, die 25 Novembris 1902.

(L. S.) X. Gawroński

v. g.

Przypisy:

(1) S. Leonis M. sermo III (al. II), cap. 3.

(2) Mansi, Conciliorum collectio, tom V, col. 1249.

(3) «Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius se noverit incursurum».

(4) «Ut gregem tuum, Pastor aeterne, non deseras, sed per beatos Apostolos tuos continua protectione custodias: ut iisdem rectoribus gubernetur, quos operis tui vicarios eidem contulisti praesse pastores».

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2004, 2019