JEZUSA CHRYSTUSA

SYNA BOŻEGO

JOHANN PETER SILBERT

––––––––

§. XXXII. Dobroczynne uzdrowienia Jezusa

1. Od tego czasu życie Pańskie było ciągłym pasmem cudów, tak że Pismo co dosłownie wypełniło się, które o Nim przepowiadało: "Bóg sam przyjdzie i zbawi was! Tedy się otworzą oczy ślepych, i uszy głuchych będą otworzone; tedy wyskoczy chromy jako jeleń, i otworzony będzie język niemych" (Iz. 35, 4-6).

2. Gdy więc z bóżnicy przyszedł, udał się z uczniami swymi do domu Szymona Piotra, którego świekra (matka żony) mając gorączkę chora leżała. I przystąpiwszy, podniósł ją, ująwszy rękę jej; a wnet ją goryczka opuściła, i służyła im! Lecz gdy słońce zaszło, a szabat minął, zebrało się przed drzwiami domu, niezliczone mnóstwo chorych, i od złych duchów utrapionych ludzi, którzy z daleka i bliska przyszli; a On na wszystkich kładł w łagodności serca ręce, i stali się wszyscy zdrowymi. Wielu też czartów, którzy na Jego rozkaz ustępowali, wołali mówiąc: "Iżeś Ty jest Syn Boży!". A nie dopuszczał im mówić, że widzieli, iż On jest Chrystusem (Łk. 4, 41). Albowiem nie potrzebował On świadectwa złych duchów. Jakoż On sam nie zezwalał na to ich wyznanie, jakie na nich rozpacz wymuszała; aby przeto już teraz faryzeuszom odjął wszelką przyczynę do owej potwarzy, z którą niezadługo mieli się dać słyszeć: że On diabły za pomocą Belzebuba, książęcia czartowskiego, wyrzuca.

3. Dnia następującego bardzo rano udał się Jezus na osobne miejsce puszczy, aby się tam modlił; jednakże i tam wkrótce wynaleźli Go uczniowie Jego: albowiem siła się zgromadziło było, i wzdychali za pociechą, aby Go widzieli i słów Jego słuchali. Jakoż cieszył ich z wszelką łaskawością; przemówił jednak potem do nich: "Potrzeba, abym i innym miastom opowiadał królestwo Boże; bom dlatego posłan". I przechodził z swymi uczniami całą Galileę, kazał w ich bóżnicach, i uzdrawiał wszystkich chorych i cierpiących, opętanych, lunatycznych i powietrzem ruszonych, których nawet z Syrii do Niego przynosili; albowiem sława Jego daleko dokoła rozległa się. I szły za Nim wielkie rzesze z całej Galilei, z Jeruzalem i z żydowskiej ziemi i z Zajordania (Mt. 4, 23-25).

–––––––––––

Żywot Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Bożego. Przez J. P. Silberta. Przekład Ks. M. K., Lwów 1844, ss. 73-74.

Powrót do spisu treści dzieła J. P. Silberta pt.
Żywot Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Bożego

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: