THOMAE A KEMPIS

 

DE IMITATIONE CHRISTI

 

LIBRI QUATUOR

 

TEXTUM EDIDIT,

 

CONSIDERATIONES

 

AD CUIUSQUE LIBRI SINGULA CAPITA EX CETERIS EIUSDEM

THOMAE A KEMPIS OPUSCULIS COLLEGIT ET ADIECIT

 

HERMANNUS GERLACH

 

––––––––

 

LIBER III.

 

DE INTERNA CONSOLATIONE

 

–––––

 

CAPUT XXVI.

 

De eminentia liberae mentis, quam supplex oratio magis meretur, quam lectio

 

1. Domine, hoc opus est perfecti viri, numquam ab intentione caelestium animum relaxare, et inter multas curas quasi sine cura transire, non more torpentis, sed praerogativa quadam liberae mentis, nulli creaturae inordinata affectione adhaerendo.

 

2. Obsecro te, piissime Deus meus, praeserva me a curis huius vitae, ne nimis implicer; a multis necessitatibus corporis, ne voluptate capiar; ab universis animae obstaculis, ne molestiis fractus deiciar. Non dico: ab his rebus, quas toto affectu ambit vanitas mundana, sed ab his miseriis, quae animam servi tui communi maledicto mortalitatis poenaliter gravant et retardant, ne in libertatem spiritus, quotiens libuerit, valeat introire.

 

3. O Deus meus, dulcedo ineffabilis, verte mihi in amaritudinem omnem consolationem carnalem, ab aeternorum amore me abstrahentem et ad se intuitu cuiusdam boni delectabilis praesentis male allicientem. Non me vincat, Deus meus, non vincat caro et sanguis, non me decipiat mundus et brevis gloria eius, non me supplantet diabolus et astutia illius. Da mihi fortitudinem resistendi, patientiam tolerandi, constantiam perseverandi. Da pro omnibus mundi consolationibus suavissimam spiritus tui unctionem, et pro carnali amore tui nominis infunde amorem.

 

4. Ecce, cibus, potus, vestis ac cetera utensilia ad corporis sustentaculum pertinentia ferventi spiritui sunt onerosa. Tribue, talibus fomentis temperate uti, non desiderio nimio implicari. Abicere omnia non licet, quia natura sustentanda est; requirere autem superflua et quae magis delectant, lex sancta prohibet: nam alias caro adversus spiritum insolesceret. Inter haec, quaeso, manus tua me regat et doceat, ne quid nimium fiat.

 

 

Consideratio

 

Stude viam regiam tenere; ut neque nimis laxus ad carnem: nec nimis rigidus per fervorem, corruas ante finem. Si vis stabilem bene vivendi ordinem servare: inter duo extrema per medium iter incede; ut nihil per arrogantiam ultra vires attemptes: et quae commode agere praevales per inertiam non omittas (1).

 

Cum exterius laboraveris et necessaria negotia tractaveris; non totus in visibilibus defluas: sed frequenti meditatione te sursum ad Deum erigas. Pensa ad quid exteriora ista fiunt et exercentur; quia servum Dei iuvare debent, non impedire: quatenus terrenis bene moderatis ad aeterna et invisibilia facilius tendatur. Ut autem virtutem discretionis in operando et donum sapientiae possideas in vacando; melius hoc impetrabis devote orando et humiliter a Deo petendo: quam propriae industriae vel labori confidendo (2).

 

Oro te Domine Pater sanctissime, qui omnia in numero et pondere et mensura fecisti; qui famulatum tibi debitum ab omni creatura rationali vis exhiberi: et praecipue in servis tuis spontaneum servitium diligis et exquiris; dirige actus meos spontaneos in beneplacito tuo, et ad imperium aeternae dispositionis tuae rebelles motus carnis meae reflecte: propriasque voluntates ex integro frangere mihi concede. Sic ordina cunctas affectiones meas ut malas statim ab initio respuam; bonas fortiter teneam, puros diligam: teque sine corporea imaginatione contemplari discam. Sic tempera vires meas et operationes exterius, ut non totus inhaeream infimis; sed semper potens sim me convertere ad interna: et sine gravi tardatione ascendam ad caelestia. Sic me conserva in aeternorum desiderio, in amore sanctarum virtutum, in fruitione caelestium: ut tu Domine Deus ampliorem inde habeas honorem: et ego salubriorem profectum suscipiam. Non mihi veniat ex tua visitatione pes superbiae: nec me vexet pestis vanae gloriae. Non me sinas Satanae decipi illusione, neque falsa rapi dulcedine nec privata devotione extra communitatem recedere, neque immoderata frangi exercitatione; sed da mihi cuncta cum discretione agere, sine sollerti consilio nil praetendere: cum timore et reverentia maiestatis tuae in conspectu tuo munde ac libere sine omni passione et corruptibilium rerum affectione incedere. Da humilem et quietum spiritum possidere; effusum et immoderatum numquam esse: nulli quoque creaturae vitioso affectu inhaerere, sed tibi soli cor meum mundum et tranquillum conservare; ut semper ad caelum mente erectus, et tibi Deo meo secrete intentus, a nulla re visibili capiar: sed verus mundi contemptor permaneam. Sic exteriora pro loco et tempore da congruenter perficere: ut nullum interioribus meis sint detrimentum; sed omnis labor et actio pro te assumpta: ad liberius postmodum vacandum iuvamen mihi praestent et ducatum (3).

 

––––––––––––

 

 

Thomae a Kempis De imitatione Christi libri quatuor. Textum edidit, Considerationes ad cuiusque libri singula capita ex ceteris eiusdem Thomae a Kempis opusculis collegit et adiecit Hermannus Gerlach. Editio tertia aucta et emendata. CUM APPROBATIONE REV. ARCHIEP. FRIBURGENSIS. Friburgi Brisgoviae. SUMPTIBUS HERDER, TYPOGRAPHI EDITORIS PONTIFICII. [1909], pp. 283-287.

 

Notae:

(1) De disciplina claustralium c. 9, P. 2, p. 301, l. 8.

 

(2) Ib. p. 303, l. 8.

 

(3) De disciplina claustralium c. 10, P. 2, p. 303 sqq, l. 24.

 
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)

Cracovia MMXIII, Kraków 2013

Reditus ad indicem
DE IMITATIONE CHRISTI

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: